30 mei, ergens in de lucht tussen Mandurah en Singapore.

Het is voorbij, het Australisch caravanpark-avontuur. Aangekomen begin november, een weekje conge genomen om wat aan de nieuwe setting te wennen en daarna werk beginnen zoeken. Het heeft een week of drie geduurd voor ik iets deftigs vond, maar ondertussen zijn we 6 maand verder.

Vrijdag en zaterdag nog wat bescheiden gevierd, een avondje gaan bowlen en een varkentje van eigen kweek gekeeld. 't Was de moeite. Pieter, mn baas, bracht een flesje Famous Grouse mee naar het caravan park, alwaar het varkentje reeds heerlijk lag te roosteren op de bbq. ’t Kan deugd doen, goed eten en drinken.

Wat de toekomst betreft: op dit moment vlieg ik naar Singapore, dinsdag naar Bangkok. Het geweld lijkt daar wat over te zijn en met dat toeristen nooit het doelwit zijn geweest van acties ga ik er mij niet te veel van aantrekken. Mijn eerste idee was om in Bangkok een visum voor Myanmar te regelen en daarheen te gaan. Dat plan heb ik echter opgeborgen, ik krijg immers een Thais visum voor 30 dagen op de luchthaven. Wanneer je over land in Thailand aankomt krijg je er maar een van 15 dagen. Daarmee.

Vanaf nu mag je wat meer updates van mn blog verwachten, afhankelijk van internetverbinding weliswaar. Het schijnt dat meerdere kortere stukjes makkelijker te verteren zijn dan hele apostels. Ik probeer ook om regelmatig wat foto’s te posten op facebook.

Goed, ‘k heb de laatste weken verschrikkelijk zitten verlangen naar dit moment. Het werken was fijn, maar rondtsjolen is nog net iets fijner. Along the road to joy, with no direction home :-)

Hans

Na een sabbatmoment van een dikke zeven maand wordt deze blog opnieuw gereanimeerd, aangezien ik opnieuw op pad ga, en het bloggen opnieuw de moeite waard wordt.

Voor onwetenden: ‘k Heb het laatste half jaar op een varkensboerderij in Mandurah, bij Perth, in Australie gewerkt. ‘k Heb me er vooral beziggehouden met biggetjes verzorgen, wat bouwen en verbouwen en ik heb leren lassen. In mijn vrije tijd heb ik onder andere leren hyperlinken, waardoor het inhoudelijke aspect van deze blog naar ongekende hoogten getild zal worden.

In Mandurah woonde ik overigens op een caravanpark, iets wat m’n algemene indruk over Australiers niet echt ten goede kwam. Stel je voor dat je in Belgie fulltime op een camping woont. Maar dat geheel terzijde uiteraard.

Veel vrije tijd had/nam ik niet in de voorbije maanden. ‘k Heb een tijdje weekendwerk in een restaurant gedaan, wat me 7 dagen op 7 werk opleverde voor 2.5 maand. Toen het restaurant failliet ging -het schijnt dat de afwasser veel te goed betaald werd- heb ik meer uren gevraagd op de boerderij, om dat inkomensverlies wat te compenseren.

Behoorlijk lastig, maar goed voor de bankrekening. Zo goed dat ik –mits zuinig omspringen met resources en weinig onverwachte tegenslag- er een jaartje tegenaan kan. In die tijdspanne staan onder andere op het programma: Singapore, Myanmar, Nepal, India, Laos, Thailand, Cambodja. Ik wil hier in Azie reizen tot eind maart 2011.

In april 2011 ga ik naar China, alwaar ik een motor wil kopen en registreren. Als ik dat geregeld krijg rij ik ermee doorheen Kazakstan en Rusland naar Europa. Om hopelijk na ongeveer 2.5 maand en zonder ongelukken in Belgie te aan te komen… ‘k Heb mijn motorrijbewijs gehaald hier, heb wat praktijkervaring opgedaan en ik ga de komende maanden in Azie ook nog wat rijden, kwestie van wat behendiger en rijvaardiger te worden.

De reden waarom ik maar in het voorjaar van 2011 terugkeer: het weder in Kazakstan en Rusland. Tussen oktober en april is het er immers constant vriesweer, niet echt aangenaam en veilig om terug te keren. Dus blijf ik hier wat langer dan eerder gepland.

Mijn oorspronkelijke plan was om doorheen India, Pakistan en Iran terug te rijden. Maar aangezien die landen een CPD vereisen bij doortocht met voertuig heb ik de hoop al snel opgegeven om doorheen het Midden Oosten te rijden. Om een CPD voor een motor te krijgen in Belgie betaalt de eigenaar van het voertuig 3000 euro borg, ongeacht de waarde van het voertuig. En in Belgie geeft men geen CPD uit aan personen die zich in het buitenland bevinden, wat de zaak nog wat ingewikkelder maakt, aangezien ik enkel een Duits exemplaar kon krijgen. Dus heb ik het Midden-Oosten-Idee maar laten varen…

Op wat kortere termijn: Eind mei neem ik het vliegtuig naar Singapore. Daar blijf ik een aantal dagen. Ik wil er een extra lens voor mijn camera kopen, met wat geluk vind ik ze er goedkoper dan in Australie. Na Singapore ga ik naar Bangkok, waar ik een visum voor Myanmar probeer te krijgen. Als dat lukt staat me een maand Myanmar te wachten. Daarna zien we wel weer…

Hans