Hanoi - 28 oktober

Een kleine twee weken geleden ben ik in Hanoi aangekomen. 't Is de hoofdstad van Vietnam en waarschijnlijk zowat het slechtste wat Vietnam te bieden heeft. Van verkeersregels hebben ze hier nog nooit gehoord, iedereen rijdt hier door elkaar, claxonneert constant, chauffeurs schelden omter luidst naar elkaar en iedere toerist wordt beschouwd als een geldautomaat.
Veel speciaals is hier niet te doen, behalve gaan kijken naar een waterpoppenshow in het centrale meer. Maar waterpoppen spreken me niet zo heel erg aan...

Gelukkig is Hanoi niet het enige bewoonde gebied in het Noorden hier. 'k Ben hier een dag of 10 geleden naar Sa Pa geweest, een klein dorpje in de bergen, quasi grenzend aan Laos en China. De streek staat bekend voor de minderheden die er leven, de H'mong. 't Zijn vooral stammen die doorheen de geschiedenis vanuit Thailand, Laos en China naar Vietnam gevlucht zijn, maar steeds hun eigen taal en cultuur behouden hebben. Verder staat Sa Pa bekend voor zijn rijstvelden en prachtige landschappen. 'k Heb hier een brommer gehuurd en een tijdje rondgecruised. Was wel de moeite. De rest van de tijd heb ik verdaan aan een bergwandeling van een dag of 2 met een lokale gids. Ook dat was nogal de moeite, ook al was het behoorlijk toeristisch. Nou ja, een mens moet zich al eens laten gaan.

Daarna teruggekeerd met de nachttrein naar Hanoi, om direct verder te gaan naar Ha Long Bay. Ha Long is een stadje in het Noorden aan de kust, dat bekend staat voor zijn limestones. Limestones zijn gigantische rotsen die op het land of in het water staan, alsof ze daar ooit door een gigantische mens neergelegd werden. 'k Geloof dat de Vietnamezen momenteel druk aan het lobbyen zijn om het hele gebied als een wereldwonder te laten classificeren. Ik heb een drie dagen tour geboekt, je mag er immers niet zomaar in rondvaren en tour boeken is verplicht. Zo gaat dat met wereldwonderen. De tour was wel nog fun, kajakken, nachtzwemmen tussen de rotsen en een bezoek aan een machtige grot inbegrepen.

Mijn maandje Vietnam begint echter stilaan ten einde te lopen, dus ben ik hier terug in Hanoi aan het wachten op mijn vliegtuig naar Australie. Morgen vlieg ik terug naar Kuala Lumpur, alwaar ik een vijftal dagen zal wachten op m'n vliegtuig naar Perth. De eerste dagen in Perth zal ik in een hostel blijven, samen met Guillermo, een Spanjaard waarmee m'n vrind Jeroen en ik samen reisden in Cambodja, en ondertussen zoeken naar een studio of appartementje om in te wonen voor een paar maand. Er zijn veel studenten in Perth en veel advertenties op internet waarin gevraagd wordt naar een housemate. 't Kan dus al toop niet zo moeilijk zijn. Daarna ga ik werk zoeken, zodat de bankrekening weer een beetje aangevuld raakt.

Tot een volgende,
Hans

Hoi An, 15 oktober

De laatste dagen een beetje de luiaard uitgehangen in een toeristenstadje aan de kust (alles ligt hier een beetje aan zee...) genaamd Na Thrang. Veel bars en restaurants hier, veel uitgaan ook. Voor een cocktailtje betaal je hier een dollar, wat net niet teveel is voor mijn budget. Das waarom ik hier ook een paar dagen gebleven ben.

‘k heb vliegtickets voor Australie geboekt, op 29 oktober vlieg ik van in Hanoi, Noord Vietnam, terug naar Kuala Lumpur, en dan van Kuala Lumpur een paar dagen later naar Perth, aan de Westcoast. Ben van plan om daar werk te zoeken.

Ondertussen ben ik in Hoi An beland. Een klein oud stadje, vol met kleermakers. Zoals elke Westerling heb ik me hier een kostuum laten maken (italian wool, 85 dollar, tailor made.) Betrekkelijk goedkoop en het ziet er nog subboord uit ook. ’t Heeft wel een dag of 4 geduurd om het te laten maken en aanpassen maar dat had ik er best voor over. 85 dollar is per slot van rekening maar 60 euro. En wat krijg een mens de dag van vandaag nog voor 60 euro in Belgie.

Morgen reis ik verder naar Hue, een busreis van 4 uur voor een afstand van 100 km. Geen al te beste wegen in Vietnam.

Cheers

Ba Ria, 3 oktober.

Vandaag van Hho Chi Minh naar Ba Ria gefietst met mijn rugzak op m’n rug. ‘k Denk dat ik morgenvroeg nog een fietsenmaker zoek die me kan voorzien van een stevig rek op m’n staan. ‘k Heb 100 km gedaan, ’t ambetante is dat er enkel een aantal hoofdbanen lopen tussen de verschillende steden, wat betekent dat ik al snel een paar km mag rondrijden voor ik op de juiste baan arriveer. Zo heb ik deze ochtend zowat 30 km mogen omrijden om de baan naar Ba Ria te kunnen nemen.

De hotels hier zijn lik allemaal luxeresorts van 100 dollar per nacht. Aangezien ik maar een arm ex-studentje ben kan ik me zulke plekken niet echt permitteren. Daardoor ben ik nu bij een local beland. Hij heeft een groot uis dus tzal wel een rijke kerel zijn. Kan hem jammer genoeg niet vragen aangezien hij niets begrijpt van wat ik zeg. En vice versa. ‘k Heb hem 100000 dong gegeven, ongeveer een dollar of 6 voor een bed en een ontbijtje.

‘k Was in een klein dorpje, ze zijn daar niet echt blanken gewend, en al helemaal geen blondharigen. 1 van de kleinere jongetjes kwam zelfs eens aan m’n haar trekken om te voelen of het wel echt was. ’t Is gek, een paar vaders kwamen in de loop van de avond hun dochters presenteren. ‘k Zal dus ooit wel eens van straat geraken...

Nu een dutje doen, ben lik behoorlijk vermoeid...